نماز در آیین پیشوایان

تردیدى نیست که بعد از اصول دین، اولین و بزرگ‏ترین دستور الهى که ستون دین، معراج مومن، نورچشم پیامبر(ص)، سازنده‏ترین اعمال و جلوه شکوه دینکه بیانگر اوج بندگى انسان در پیشگاه خدا است نماز است. نماز آن چنان مهم است که در قرآن 46 بار با تعبیرات مختلف از اقامه آن سخن به میان آمده است.

آرى نمازى که با قیام آمیخته باشد به گفته مفسران که منظور از اقامه، آن است که نماز باید سازنده و بالنده باشد، تنها به اوراد و اذکار اکتفا نشود، بلکه آن را به گونه اى برپا دارید که آثار آن در همه زوایاى زندگى شما آشکار گردد موجب پاک سازى و به سازى روح و روان و محیط جامعه در ابعاد گوناگون و در عرصه‏هاى مختلف مى‏گردد.
مقام معظم رهبرى حضرت آیه الله خامنه اى (مدظله) در این باره مى نویسد: «به نظر مى رسد که اقامه نماز، چیزى فراتر از گزاردن نماز است، یعنى فقط همین نیست که کسى خود به عمل نماز قیام کند، بلکه این نیز هست که در جهت و سمتى که نماز بدان فرا مى‏خواند به راه افتد و دیگران رانیز به راه اندازد. گویا برپا داشتن نماز آن است که با کوشش بایستد. جو و فضاى زندگى خود و دیگران را جوى نمازگزارانه، یعنى جوى خداجویانه و خداپرستانه بسازد و همه را در خط و جهت نماز به راه افکند». [1]

تاريخ : شنبه 30 دی 1391برچسب:,
ساعت: 21:14
نویسنده : امیرحسین هوشمندزاده

برچسب‌ها: ادامه مطلب

نماز در آیات قرآن

درباره اوقات نماز خداوند در آیه 114 هود و سوره 11 میفرماید:
نماز را در دو طرف روز و پاره ای از شب بر پا دار...

منظور از دو طرف روز ظاهراً قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید میباشد. یعنی نماز صبح و مغرب.
و در آیه 78 بنی اسرائیل (اسراء) سوره 17 میفرماید:
نماز را از غروب خورشید تا تاریکی شب و سپیده صبح بخوان...
در این دو آیه نماز بصورت صلوة، آمده است.
آیه 130 طه سوره 20 میفرماید:
... قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب آن و قسمتی از شب و اطراف روز با ستایش خداوندت او را تسبیح بگو ...
آیه 39 و 40 ق سوره 50 میفرماید:
... قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب و قسمتی از شب و بعد از سجده ها با ستایش خداوندت را تسبیح بگو.
آیه 40:55 سوره مومن (غافر) میفرماید:
... برای گناهت طلب آمرزش کن و شب و صبح با ستایش، خداوندت را به بزرگی یاد کن.
آیه 48 و 49 طور سوره 52 میفرماید:
... وقتی بلند میشوی و قسمتی از شب و موقع ناپدید شدن ستارگان خداوندت را تسبیح بگو.
آیه 41 و 42 احزاب سوره 33 میفرماید:
ای افراد باایمان خدا را زیاد یاد کنید و صبح و شب او را بپاکی ستایش کنید.
آیه 17 و 18 روم سوره 30 میفرماید:
خدا را موقعی که روز را به شب و شب را به روز میرسانید بپاکی یاد کنید
و شب و ظهر در آسمان ها و زمین ستایش به خدا اختصاص دارد.
منظور از تسبیح خداوند او را به بزرگی و پاکی یاد کردن است.
بعضی از این تسبیح گفتن ها بعداً بصورت نماز درآمده است.
حمد یعنی ستایش خدا در موقع ظهر هم بعداً بصورت نماز ظهر درآمده.
خداوند در آیه 103 نساء سوره 4 میفرماید:
...نماز در اوقات معینی بر افراد باایمان واجب شده.
نماز برای این واجب شده که انسان بیاد خدا و روز قیامت (روز جزا) باشد و کار زشت و ناروا نکند.
چون خداوند در آیه 45 عنکبوت سوره 29 میفرماید: